Kim jest Wiedźmin

Włóczą się po kraju, natrętni i bezczelni, sami mianujący się złego tropicielami, wilkołaków pogromcami i upiorów tępicielami, łatwowiernym wydzierając zapłatę, po którym to niecnym zarobku ruszają dalej, by w najbliższym miejscu podobnego szalbierstwa domierzyli. Najłatwiejszy przystęp znajdują oni do chaty uczciwego, prostego i nieświadomego włościanina, który wszelkie nieszczęścia i złe przypadki łacno przypisuje czarom, nienaturalnym stworom i potworom, działaniu płanetnika albo złego ducha. Miast do bogów się modlić, miast do świątyni bogatą zanieść ofiarę, prostak taki podłemu wiedźminowi gotów oddać grosz ostatni, wierząc, iż wiedźmin, ów odmieniec bezbożny, zdoła dolę jego odwrócić i nieszczęściom zapobiec.

Wiadomym jest, że wiedźmin, gdy mękę, cierpienie i śmierć zadaje, to takiej similissime lubości i rozkoszy doznaje, jaką człek pobożny i normalny tylko wtenczas ma, gdy z małżonką swą ślubną obcuje, ibidem cum eiaculatio. Z tego jasno wypływa, że i w tej materii wiedźmin naturze przeciwnym jest stworem, niemoralnym i plugawym zwyrodnialcem, z dna piekła najczarniejszego i najsmrodliwszego się rodzącym, albowiem z cierpienia i męki sam chyba tylko diabeł rozkosz czerpać może.
Anonim, Monstrum, albo wiedźmina opisanie

Wiedźmini (Vedymin - nilfgaardzkie, wiedźmak, charakternik) to ludzie, wojownicy przeznaczeni do walki z potworami. Specjalnie szkoleni i poddawani mutacjom zwiększającym szybkość, zwinność, odporność i wydolność organizmu. Charakterystyczną cechą jest mistrzostwo we władaniu mieczem a wiedźmin używa dwóch, stalowego na ludzi i niektóre potwory i srebrnego tylko na stwory, których żelazo się nie ima. Wiedźmiński miecz noszony jest na plecach. Z powodu braku zdolności magicznych używają prymitywnej magii w postaci Znaków. Każdy wiedźmin nosi przy sobie znak cechu i Szkoły w postaci medalionu. Medalion jest srebrny i silnie emanuje magią oraz ma właściwości ostrzegające właściciela przed niebezpieczeństwem.

Wiedźmini nie używają ciężkich ani nawet średnich zbroi, wyłącznie lekkie, najczęściej w postaci skórzanego kaftana czy też kurtki chroniącej przed lekkimi obrażeniami niekrępującymi nadmiernie ruchów. W wyniku mutacji długość życia wiedźminów ulęgała znacznemu wydłużeniu w stosunku do zwykłych ludzi podobnie zmiany w wyglądzie nie następowały tak szybko, wypada jednak nadmienić, iż właściwie nigdy żaden wiedźmin nie umarł w inny sposób niż w trakcie walki.

Geralt